თავი I. ნაფუზარი
ნაფუზარი
– არა, ბიჭებო, მე ჩემი მშვილდი და ისარი კაი ხანია, დავდე. თქვენთან უღელს სადღა გავწევ. ჩემს ბილიკზე უკვე ბალახი ამოვიდა. ახლა იმასაც იტყვით; ჩემი კალო გავლეწეო, არა?
– აბა, მაშ რა, სადაც არა ჯობს, გაცლა ჯობს.
– შენ არ გვეუბნები ხოლმე, ძველი ხარისა რქანიცა ხვნენო?
– მერე რა, სიტყვა გაფრენილი ჩიტია, ასეთი სიტყვა საუბრის მარილია.
– ჩვენ შევყევით ლაპარაკსა და ცხენი მიჰყავს ამხანაგსა.
აი, ასეთი საუბარი ჰქონდათ გიორგის ბიჭებს – ერეკლესა და ვახტანგს
გააგრძელე კითხვა, გადმოწერე არსიანიდან მოვდივარ, მომიხარია