განვითარებადი ქვეყნების მიერ წარმოქმნილ საყოფაცხოვრებო ნარჩენებში დიდი წილი შესაფუთი მასალის ნარჩენებზე მოდის. მაგალითად, გერმანიაში 2014 წელს შეგროვდა 14 მილიონი ტონა ისეთი საყოფაცხოვრებო ნარჩენი, რომელიც გადამუშავებას არ ექვემდებარება, მაშინ, როდესაც ამავე წელს, “Duales System”-ით შეგროვებულ იქნა 18 მილიონი ნარჩენი შესაფუთი მასალა1. განვითარებადი და გარდამავალი ეკონომიკის მქონე ქვეყნები ამ მაჩვენებელს სწარაფად უახლოვდებიან. მინის, ქაღალდის, ალუმინის და პლასტმასის ნარჩენების ნაგავსაყრელებზე განსათავსებლად დიდი ფართობია საჭირო, რაც ღირებულ მიწის რესურსებს იკავებს. აღნიშნული სერიოზული პრობლემა შეიძლება გახდეს როგორც მცირემიწიანი, ისე ისეთი ქვეყნებისათვის, რომლებიც სოფლის მეურნეობაზე არის ორიენტირებული, როგორიც არის მაგალითად საქართველო. აქედან გამომდინარე, ძალიან მნიშვნელოვანია შესაფუთი მასალის მოხმარების შემცირება, მისი აღდგენა და გადამუშავება.
წინამდებარე ანგარიშში წარმოდგენილია სასმელების ცარიელი ტარის შეგროვებისა და გადამუშავების სისტემა. აღნიშნული სისტემა ემყარება საქართველოს კანონმდებლობას, რომელიც ითვალისწინებს ნარჩენების მართვის იერარქიის შემოღებას და ასევე, მწარმოებლის გაფართოებული ვალდებულების სისტემის დანერგვას ნარჩენების შეგროვებისა და გადამუშვების ორგანიზებითა დაისეთი წამახალისებელი მექანიზმების გამოყენებით, რომლებიც ხელს შეუწყობენ „დიზაინი გარემოს დაცვისთვის“ მიდგომის განხორციელებას.
დამატებითი ინფორმაციისათვის, გთხოვთ იხილოთ შემდეგი ფაილი:
WMTR_EPR Policies Regarding Drinks Packaging in Georgia_20170315_GEO