XX საუკუნის უკანასკნელი ათწლიანი პერიოდი (1991-2000 წწ.) ერთ–ერთი ყველაზე თბილი იყო მეორე ათასწლეულში. კლიმატური ცვლილებების ამ ფონზე საქართველოს ბარში (განსაკუთრებით მის აღმოსავლეთ ნაწილში) კლიმატის დათბობამ, ნაწილობრივ, ატმოსფერული ნალექების შემცირებამ, ქარების გაძლიერებამ და სტიქიური ბუნებრივი პროცესების ინტენსივობის მომატებამ გაუდაბნოების ნიშნები გამოავლინეს. ამ პროცესს კიდევ უფრო აჩქარებს ანთროპოგენური ფაქტორების ზემოქმედება (ქარსაფარი ზოლების, ტყეების ჩეხა, ნიადაგის დაჩქარებული ქარისმიერი და წყლისმიერი ეროზიები, ნაწვერლის გადაწვა, სათიბ-საძოვრების გადტვირთვა, სარწყავი სისტემების მწყობრიდან გამოსვლა და სხვა). ეს პროცესები წარმოქმნიან ეკოლოგიურ, სოციალურ და ეკონომიკურ პრობლემებს.
бѓђбѓбѓбѓбѓбѓбѓ :